Okul seçimi özellikle büyükşehir annelerinin gündemi bu sıralar. Sırf seçeneğim azalsın diye küçük bir yerde yaşayasım bile var bu nedenle. Özel okul düşünen veliler için kayıt zamanları. Şimdiye kadar okullar gezilmiş, araştırmalar yapılmış ve kararlar verilmiş olmalı.
Biz okul konusunda sistemdeki sürekli değişikliklere paralel olarak fikri sabit olmayan bir aileyiz. Öte yandan okuldaki eğitimle ilgili beklentilerimiz hiç değişmedi, oldukça net düşüncelere sahibiz.
Okul hayatı;
Çocuklarımızın içlerindeki doğal merak duygusuna zarar vermemeli.
Neşelerini söndürmemeli.
Yormamalı. Özellikle ödev ve projeler konusuna yaklaşımımız mümkün olduğunca az ve yorucu olmamaları yönünde. Hatta hiç olmasalar ne güzel olur.
Güzel arkadaşlıklar kurabilmeliler. Mümkünse aile olarak okul dışında da görüşebileceğimiz bir ortam nefis olur.
Hareketleri kısıtlanmamalı. Bu en zor beklentilerden biri okullardaki fiziksel koşullar sebebiyle.
Kitap okuma konusunda motive edilmeliler. Kitap okumak özellikle benim takıntılı olduğum konulardan. Kitabı sadece ders aracı olarak gören, roman denen mefhuma uzak bir eğitim sisteminin çok zarar verici olduğunu düşünüyorum.
Teknolojik gereçlerle, mesela televizyon ve I-Pad mümkünse hiç veya sınırlı muhattap olmalılar.
Yeni şeylerle tanışmalılar. Arkadaşlarından, öğretmenlerinden, okulun olanaklarından bu anlamda yararlanabilmeliler. Mesela 23 Nisan gösterisi olarak çayda çıra oynasınlar ki folklor ve türkülere aşina olsunlar. Bir piyes sahneye koysunlar ki tiyatroyla ve sinema ile içinde bulunarak haşır neşir olsunlar. Santrançla tanışsınlar ki matematiğin zevkli ksıımlarını da görebilsinler. Ciddi bir sosyal sorumluluk projesi gerçekleştirsinler ki dünyada yalnız olmadığımızı anlasınlar. Veya okulu boyasınlar ki çalışmanın ve öğrenmenin sadece masa başında oturmakla olmadığını görsünler.
Öğretmenleri çocukları sevmeli ve merhametli olmalı. Onların her koşulda çocuk olduklarını hatırlayarak davranmalı.
En önemlisi, çocuklarımızın doğal olarak içlerinde olan yönelimlere, iyiliğe, heyecana ve meraka zarar vermemeli.
Okul mevzusunu ne kadar az ziyanla atlatırsak o kadar güzel olacak yani. Bir anne ve babanın bu şekilde çocuğunu okuldan korumaya çabalaması ne kadar trajik değil mi?
Ne yazık ki Türkiye’de geldiğimiz nokta tam da budur. Bizimkilerin durumu da yarına artık 🙂
Anne Gözüyle 