En çok hislerden dolayı yorgunum. Yoğun günlük tempom değil beni yoran veya uykusuzluk ya da iş stresi. Hayır, beklemek, umut etmek, zamanın içinde kaybolmak etkili. Bunlar bir parçası yorgunluğumun. Esas dünyanın yükünü omuzlarımda hissetmek ve çaresizlik hissi beni boğan. Ve elimden gelen sadece aileme ve günün getireceklerine sarılmak. Bu his benim gibi herşeyi kontrol altında tutup, düzene sokma sevdalısı bir bünyede ne yapar tahmin edin; bezginlik ve hırçınlık.
Oysa günün tadını çıkarmak istiyorum. Ağız dolusu kahkahalar atmak. Nefis sofralarda, harika dostlar ağırlamak. Çocuklarımla her günü bayram coşkusunda yaşamak. Sadece güzel şeyleri görmek, duymak, bilmek, planlamak.
Yurdun bir yanı yangın yerine dönmüşken, üç maymunu oynayan çoğunluk derin bir yarın endişesi ile çaresizliğe boğulmuşken, dünyanın dengesi yine savaş çığlıklarına evrilirken, doğanın anası ağlar, çocuklar eğitimin demir pençesinde kıvranırken nasıl olacak bu?
2016’dan beklentim radikal. İçimdeki değişimin yaşama geçmesini diliyorum. Beklentim ruhumdaki kara deliklerin yerine, masmavi bir gök huzurunun dolması. Yarının getireceklerine dair endişelerimin, huzuru barındıran bir orman serinliğine dönüşmesi. Kahkahalarımın kendiliğinden havaya karışması. Coşkunun telaşesi ve dinginliğin hakim olması yaşamıma. Çok mu? Kısacık ömrümüz için az bile!
Evet bu yepyeni yıldan, bunları diliyorum. Evren, duy sesimi…
Anne Gözüyle 
Bu sene ben de bir liste yapamadım kendime. Anlattığınız şeyler kafamda dans ederken “bu sene de mutlaka tango öğreneceğim” filan gibi şeylerden bahsetmek olanaksız geldi.
Mutlu yıllar…
BeğenLiked by 1 kişi
Listeler de güzel. Benimki genel bir talep. Bunu yapabilmek için de listelerin her bir maddesine ihtiyaç var aslında.
Öte yandan benim için liste zor iş. Beni kısıtlar.
Bakalım nasıl da güzel bir yıl olacak 🙂 Mutlu yıllar
BeğenLiked by 1 kişi