Çocuğum Okula Başlasın mı?

Türkiye’de okul mevzusu, eğitimin sürekli alaşağı edilmesi sebebiyle ciddi bir iş. Aman çocuğum okusun da adam olsun dönemi geçeli epey oldu. Eğitimli ve bilinçli aileler, iletişimin kalitesi ve yaygınlığı, materyallerin çeşitliliği arttıkça, şu an varolan okulların içeriği kadar, gerekliliği de sorgulanır oldu. Benim okulsuz eğitimle tanışmam, araştırmam, üzerinde mesai harcamam da bu sebepten. Ülkemizde okulsuz eğitimin hakkıyla olabileceğine ikna olmadım. Bu nedenle çocuklarım gayet okullu 😊 Başka bir yazıda bu konuyu da yazarım belki. 

Kızım, koşullar ve deneyimsizliğimizin ‘kurbanı’ oldu diye düşünüyordum. Çünkü okul öncesi 3 yıl okula gitti. 3 yaşında gittiği kreş içimde sızı olarak kaldı. Ancak sonraki İtalyan Koleji’nin (Evrim Okulları) anasınıfı, haftada 18 saat İtalyanca eğitim alması sebebiyle fena değildi. Şu an İtalyanca ile ilişkisi olmamasına rağmen, dili tanıyor ve bir sempatisi oluştu. Bence yeterli. Özellikle 4 yaş öğretmeni, dünya tatlısı Serda ile geçirdiği yıl çok eğlendi. 5 yaş sınıfındaki disiplin ise gereksiz yere sindirdi kızımı. Ekim doğumlu olması dolayısıyla, aslında bir yıl daha ilkokula başlamamayı hakediyordu. Ama bir anlamda mecburen başladı ilkokula. İlk dönem fiziksel olarak zorlandı. 2. sınıfta şehir ve okul değiştirdi. Zor bir başlangıç oldu yani eğitim hayatına. Ama başetti her koşulda ve şu an sanırım eşiği atladı kendi adına. Çok mutluyum bu sebeple.

Kızımdan 2 yaş küçük olan oğlum, bu sene oyun temelli bir devlet anaokulunda başladı okul hayatına. Her gün severek gitti, 3 saat eğlendi diyebilirim. Ağustos doğumlu. İlkokula başlama konusunda düşünceliydik.

Ancak her çocuğu kişiliğine ve içinde bulunduğu koşullara göre değerlendirmek gerekiyor. Bugün oğluma seneye okula başlamayıp, benimle evde vakit geçirmek ister mi diye sordum. Bana okulda öğretilenleri öğrenmek istediğini ve evde olmak istemediğini söyledi. Anaokulunda da sıkılacağını, ilkokula başlamasının en iyi seçenek olduğunu söyledi. Aynen de bu cümlelerle! Kendini bu kadar net ifade edebilmesine çok sevindim. Bu oldukça önemli. Kızımda da, zorlandığı süreçte, bu ifade zenginliği çok işimize yaradı. Yeri gelmişken, çocuklara küçük yaşlardan itibaren ve sürekliliği koruyarak kitap okumanın önemini hatırlatmak isterim. Zira biz yaşayarak bunun ne derece yararlı olduğunu deneyimledik.

Kararımız oğlumu okula başlatmak yönünde sonuç olarak. Ancak…

Bu durumda seneye bana sınıf anneliği, okul aile birliği üyeliği, sosyal faaliyet yoğunluğu, kütüphane ve STK’lar ile sıkı bir iletişim görünüyor. Zevkle 😊😍

Karne, not, okuldaki eğitim anlamındaki başarı hiçbir şey ifade etmiyor bana. Benim kriterlerim şunlar; 

Çocuklar okula mutlu gidiyor mu?

Soru sorabiliyorlar mı? 

Merak duyguları körükleniyor mu? 

Arkadaşlık ilişkisi geliştirebiyorlar mı?

Sorunları kendileri hallediyor mu?

Oyun oynayabiliyorlar mı?

Şimdilik çocukların okulu bunları karşılıyor. Üstelik evde yeterince fazla vakit geçirmelerine de zaman bırakıyor. Farklı sosyal katmanlardan ailelerin çocukları var. Eğitimciler sevecen ve idealist.

Yarın uzun ve eğlenceli bir tatil başlıyor. Tüm çocuklara ve ailelere harika bir tatil diliyorum. Her anınız layıkıyla geçsin 😊

Çocuğum Okula Başlasın mı?’ için 11 yanıt

  1. Bizler jenerasyon olarak ağırlıklı olarak notlarla değerlendirilen çocuklardık. Şimdilerde aldığı karne notlarından ziyade sizin yazınızda madde madde belirttiğiniz kriterlerle değerlendirilen çocuklar gerçekten çok daha şanslı. Örneğin oğlunuza okul konusunda fikrini sormanız muhteşem.
    Bizde biricik kızımızın eğitim hayatını sizin yazınızda belirttiğiniz gibi gözlemlemeye ve değerlendirmeye çalışıyoruz. Çünkü bir çocuğun gelişiminde ona verilebilecek en önemli değerin öz güveni olduğuna inanıyoruz eşimle. Bizler gibi bakış açısına sahip ebeveynler artıkça, gelecek o kadar da umutsuz görünmüyor inancındayım.
    Çok içten ve keyifli bir yazı, elinize sağlık…

    Liked by 1 kişi

    1. Yorumunuz için çok teşekkür ederim.

      Tüm çaba çocuklarımız için. Sadece kendimizinki degil, elimizin ulaştığı tüm çocuklara, elimizden gelen katkıyı sağlayabildiğimiz sürece umudu yaşatmak için daha çok sebebimiz olacak.

      Kızınıza sevgiler 😊

      Liked by 1 kişi

  2. Biz 69 aylık başlamıştık ilkokula. Öncesinde de 4 yıl kreş 😦 Kreşe başladığında 2 yaşında bile değildi. Benim de en büyük sızım budur. (yok bir kaç tane daha var) 🙂
    Öğretmenimizden memnun değilim ama kızım değiştirmek istemiyor. Öğretmenden çok gestapo gibi. Her çocuğu aynı kefeye koyuyor, hepsinden aynı performansı bekliyor fazla mükemmeliyetçi. Oysa her çocuğa ayrı yönelse ve içindeki yeteneği, ilgiyi keşfetse. Ne bilim ben bu konuda çok muzdaribim.
    Bizimkiler bu hafta hiç gitmediler. Tatile erken girdik. Bugün sadece karne almaya gittik. Notsuz karnenin heyecanı yokmuş 🙂

    Liked by 1 kişi

    1. Kreş çok insanın içinde sızı eminim. Çok küçük başlıyorlar ne yazık ki… Sistem 😣

      Öğretmeni sevmeleri önemli aslında. O sayede verilen bilgiyi alabiliyor ve isteklerini devam ettirebiliyorlar. Öğretmenlerin de işi zor ama doktorlar gibi, zor diye baştan savma ameliyat yapılamazsa, çocuk yetiştirirken dr baştan savma olmamalı diye düşünüyorum. Mükemmelliyetcilik de işin kolayına kaçmak gibi geliyor biraz bana. Diğer türlüsü daha fazla emek gerektiriyor.

      Valla bu eğitim mevzusunda çocuklar kadar ebeveynlere de kolaylıklar diliyorum. Zor, fakat müthiş elzem mesele.

      İyi tatiller diliyorum 😊😘

      Beğen

  3. Benim oğlum da 18 aylıkken kreşe başladı. Anaokuluna başlamadan bir sene önce yaz tatiline girerken “Anne benim okulum ne zaman tatil olacak?” diye soruyordu garibim. Şimdi liseye başlıyor. Ve Evrim’den mezun oldu bugün 🙂
    TEOG çocuklukların en az bir yılını çaldı. Dilerim hepsinin yüzü gülsün, çocukluklarının, öğrencilik yıllarının her ânından keyif alsınlar! Sevgiler 🙂

    Liked by 1 kişi

  4. Benim yavrum 28 kasım 2011 doğumlu…okul çıktı kendisine ama ben vermiycem..bri sene daha anaokuluna yani kreşe gitsin istiyorum..zaten minyon bir çocuk.. evet rakamları harfleri çok seviyor çok ilgili ama asi ve oyun tarafı daha hazrı olmadığını gösteriyor… ben de hazır değilim bu arada 🙂
    1 sene kaybedicek diye çok başımın etini yiyen laf söyleyen oldu…ama başarı umrumda değil…güven neşe huzur umrumda… elbet okullu olucak minnoşum..
    18 aylıktan beri kreşde.. 24 aylıkkene kadar yarım gün gitti sonra hep tamgün…çok şükür kreşi seviyor mutlu..dilerim ilkokulda da mutlu olur

    Liked by 1 kişi

    1. Dilerim çok mutlu bir eğitim hayatı olur. Türkiye’de kulun başka da bir şey kazandırması bundan sonra epey zor görünüyor çünkü.

      Kasım doğumlu olduğu için bence de çok doğru bir karar olmuş. Seneye çok daha rahat bir ilk yıl geçireceğine eminim. Kaybedilen seneyi değil, çocuğun erken başlamakla kaybedeceği özgüveni, merakı ve zorlandığı süreçteki eğitimden soğumayi düşünmek daha anlamlı bana kalırsa. Yıl dediğin, bir zaman sonra pek anlamsız 👏😉😊

      Sevgiyle…

      Liked by 1 kişi

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s