Bir anda ‘hadi’ dedim çocuklara. Bulaşıkları makinanın içine yerleştiriyordum. Bıraktım öyle, kapağı açık, masa dağınık. Ayağımızda terlik yola düştük. Yaz geldiğinden sabahları güneşi selamlayamıyoruz nicedir çünkü. Özledik gelişini, gidişini.
Hızlıca inmek gerekti sahile, çünkü vakit dardı. Bekletmeye gelmez, aniden sığınırdı geceye. Neredeyse koşar adım aldık yerimizi tam karşısında denizin, güneşin, ve teknenin; tam altında iğdenin. Denizin iyot kokusuna, meltemin serinliği, ağacın iğde kokusuna, çocukların neşesi karıştı.
Biraz oyun, biraz hikâye; biraz geçmiş, biraz gelecek. Anılarına yenisini ekleyip, güneşi sarıp sarmaladık ve günü neşe içinde kapattık. 15-20 dakika çaldık hayattan, ömrümüze ekledik 😉
Anne Gözüyle 
Ne iyi etmişsiniz. Spontane kararlara bayılıyorum
BeğenLiked by 1 kişi
En güzelleri 👍😉
BeğenBeğen