Kendine Dönmek

Aynaya sebepsiz bakma durumunda kaldığınızda ne hissediyorsunuz? Kendi gözlerinizin içine bakıp, ne diyorsunuz mesela? İçinizden ne geçiyor?

Eskiden öğüt verirdim ben genelde kendime. Bazen kızar, bazen halime üzülür ve gaz vermeye çalışır, bazen de neşeli neşeli göz kırpardım. Kendimden küfür yediğim de oldu arada elbette. Fakat kendimle gurur duymak pek alışık olduğum bir şey değildi. Bu gurur duyulacak şeyler yapmamamdan değil, genelde o anlarda aynaya bakmamamdan kaynaklanıyordu sanırım. İçimdeki bu kendini değerli hissetme duygusu o günlerde eser miktarda bulunurdu ve ben bunun farkına varamamıştım. Bunu 40’lı yaşlarda, hayatımın düzenini değiştirdiğimde ve kendi içime yönelmeye başladığımda farkettim. En önemli etken de anne olmamdır.

Annelik herkeste farklı etkiler yapan, çağrışımları değişen bir olgu. Son yıllarda ebeveynlik kitaplarından romanlara, sonrasında antropoloji ve mitolojik çözümlemelere doğru uzanan okumalarımda hissettiklerim beni ziyadesiyle düşünmeye zorluyor.

‘İnsanın kaderini doğduğu coğrafya belirler’ derler. Bence içine doğduğu ev, en çok annesi ve sonra babası belirliyor. Çocuklarımı benim için belirsiz, hızla farklılaşan bir geleceğe hazırlama çabası, kendi geçmişimi, aile ve hatta ata soyumu deşmemi gerektiriyor. Geleceği geçmişin üzerine inşa etme zorunluluğu, temelin sağlam olması gerekliliği nasıl da elzem, bir kez daha anlıyorum.

Bu aralar elimde yine Kurtlarla Koşan Kadınlar ve yeni elime geçen Seninle Başlamadı kitabı var. Araya sıkışan romanların seçiminde içgüdülerim bana yardım ediyor. Okumalara doyulamayan zamanlar bunlar.

Biliyor musunuz, en engin deniz, deb-î derya evren, sonsuz ve sınırsız kaynak, şu zalim ve kısacık ömrümüz yine de. Üstelik baktıkça, deştikçe derinlemesine uzanan bir sonsuzluk halinde içimizde.

Zaman zaman durup aynaya bakmanızı, halinizi kısacık anlarda sorgulamanızı, kendinize verdiğiniz tepkiyi analiz etmek için ertesi gün vakit ayırmanızı, bunu yaparken de kendinize karşı dürüst ve meraklı olmanızı tavsiye ederim.

Bazen cevaplar hiç ummadığınız sorulardan gelir yüreğinize. Şans ve fırsata ihtiyaç duyarlar sadece. Gönlünüzün geniş, dimağınızın net, farkındalığınızın açık olmasını ve bulacaklarınızla ne yapacağınıza karar verme yetinizin keskin olmasını umarım.

Kısa sandığımız hayat, umulmayacak kadar uzun olabilir. Zaman denen kavram izafî değil mi zaten!?,