Yepyeni bir çağ olacağı belliydi zaten. Hemen her teori, ister antropoloji, ister sosyoloji, ister iktisat olsun bağıra çağıra ilan ediyordu. X kuşağı bir ebeveyn olarak, Y kuşağını atlayıp, Z kuşağı çocuklara eşlik ederek hücrelerimde hissediyordum.
Çünkü bambaşka bir zihne, ruha, gönüle sahip çocuklar bunlar. Ne bizim çocukluğumuzdaki naif halimiz, ne de bir sonraki kuşağın korumacı bencilliği yok onlarda. Doğaya daha yakın, canlıyı anlamaya daha yetkin, birbirlerini kollarken, yarına daha umutlu bakabilen çocuklar bunlar.
O yüzden bizim zamanımızın süpürülüp yokedilmesi gereken egoist, çıkarcı, ezip geçen hırsa sahip, düşüncesiz hâllerinin üstesinden gelmeleri olanaklı. Doğa da yardımcı oluyor değil mi?
İklim krizi diye binlercesi sokakları doldurduğunda dinlemeyen hükümetler, şimdi önlem üstüne önlem alıyorlar. Göç eden milyonlarca insanla empati yapmayanlar, şimdi günlük rutin lükslerinden mahrum kalmamak için marketleri boşaltıyor, evlerinde hapis kalıyorlar. Güler misin, ağlar mısın? Yoksa düşüncelere dalıp, geleceğin distopyasını hayal mi edersin?
Tarihe şahitlik ettiğimiz zamanlar bunlar.
Anne Gözüyle 