Şimdi biz kendini besleyebilenler, yani, kelime anlamı ile çatalı ağzına denk getirebilenler, dünya dertlerine kafa yoruyoruz. Siyasete, eğitime, gıdaya, ekonomiye, dünyanın gidişatına, çocukların gelecekteki mesleklerine…
Kendimizi beslemeyi bırak, bir büyüğümüzü beslememiz gerektiğinde, dünya dertleri nasıl da küçülüyor oysa!
Durup, kendimizi beslemeyi beceremediğimiz yaşları görme şansımız olursa derdimizin ne olacağı veya bizi beslemek durumunda kalan şahane yüreklerin ne dertleri olacağını düşünüyor muyuz?
Belki de dünya derdi dediğimiz şeyi yanlış yorumluyoruz? Ne derdiniz?
Belki de iyi insan olmak kavramı, dünya derdinden başka bir şeydir? Belki sadece iyi insan olmak, dünyanın derdini çözmeye yetecektir … Durup, düşünmeye değmez mi?
Anne Gözüyle 