Gezgin

Bu akşam dolunay var gökte. Gece aydınlığı denen büyülü bir şey var. Tam da insanın göğüs kafesini delip, ışığını içine akıtan cinsinden. Ruhumuz saydamlaşıyor sanırım dolunay zamanlarında, sadece bu ışık geçebilsin yüreklerimize diye…

Bir ışık daha doğdu bugün. O mini mini bir bebe. Gezgin… Yükseleni yengeç, kendi bir başak… Annesi ve babası, tüm ailesi, bizler onu çok seviyoruz ve mutlu olması için elimizden geleni yapacağız eminim. O benim yeğenim. Çocuklarımın kuzeni, kardeşi. Can’dan öte can’ımın can’ı… Kardeşimin yavrusu, benim de can’ım, bizim can’ımız.

Umarım her bebek, her yürek, her yavru gibi onun da dünyası aydınlık, yüreği huzur, ruhu dinginlik dolu, zihni hep berrak olur. Ruhunda tam da şimdi taşıdığı, kadim zamanların tüm bilgeliğinin fısıltıları yolunu aydınlatır. Kendi patikasını bulur ve gezisini gerçekleştirebilir. Yüreği neşeli, ruhu huzurlu yıllar, uzun ve tatminkar bir ömür diliyorum bebeğimize…

Geçen ayın dolunayı oğlumun, gelecek ayın dolunayı da kızımın doğumgünü. Aralarında kuzenleri doğdu. Onu aralarına aynen Ay’ın yol gösterdiği gibi alsınlar; beraber, elele gezsinler dünyayı isterim. Kendi dünyalarını…

Hoşgeldin yeğenim, geç yeryüzü soframızdaki yerine, bak ne muştulu, ne bereketli… Ailemiz gibi… Biz de seni bekliyorduk, bir serin nefes ile geldin sen de. Hoşgeldin yeğenim, gel buyur sen de…