4 aydan daha uzun bir süre her hafta kilometrelerce yol gittim ve geldim. Genelde cuma akşamları aileme, kuzularima kavuşma günümdü. Akşamı havalimanında geçirir, gecenin bir köründe canım Ayvalık’a inerdim. Eve gelince önce gökyüzüne bakardım. Kışın soğuğuna havanın zeytin kokusu karışır, sislerin içinde nefis bir ay ve yıldız seramonisi bana eşlik ederdi. Eve, çocuklarıma kavuşma anım bir duygu kervanı olur, beni coştururdu. Ah ne günlerdi… Sebep olanlar utanır mı acaba😣
Ve şimdi aylar sonra ben huzurun koynundayken, o koku ve o his gelip ruhuma dokunuyorsa eğer, umut ve adalet hâlâ yaşıyor dünyamızda…
Anne Gözüyle 
Utanmaz. Biz de şimdi elimizde bulunan ‘an’ı kaçırmamaya bakalım. Sarıl yavrularına mis gibi. Gidin denize girin, sokak köpeklerine sarılın, portakal çiçeklerini koklayın, arılardan korkun ama daha da içinize çeke çeke koklayın portakal çiçeklerini, dondurma yiyin. Arada da sen bana hatırlat ama bunları.
BeğenLiked by 1 kişi
😜 her zaman zevkle 😊
BeğenLiked by 1 kişi
Gece kokusu,…bir an duygu, düşünce ve görsellik içinde zihnimde dolaştı. İnanılmaz güzel, ve o kadar da dokunan bir yanı var. Ben de kucakladım, seninle hissettim. Penceremin dışında o renkl papağanlar eşlik ediyorlar şu an bana, bir an bunu işaret saydım, canım benim ellerine sağlık, en iyi dileklerim seninle, Teşekkür ederim, sevgiler, nia
BeğenLiked by 1 kişi
Ne güzel bir şey bu duygudaslik 😊 tüm sevgiler sizinle olsun sevgili Nia 😊
BeğenLiked by 1 kişi
Ne güzel şeydir kavuşmak!
Doğanın o enfes manzarasına, sunduğu kokulara, insanın burnuna işleyen çocuklarının kokuları karışınca hele…
BeğenLiked by 1 kişi
Değil mi sevgili Avare Balon 😉😊
BeğenLiked by 1 kişi