43

Bu, dünyada dolu dolu yaşadığım yıl sayısı. Boyum bundan 10, kilom 5 fazla. Hepsinden de son derece memnunum. Bundan sonra boyum uzamaz, umarım kilom da fazla artmaz. Fakat yıllarımın sayısının kat kat artmasını diliyorum. 

20’lerde pek şaşkındım. Bir o kadar da kararlı ve azimli. Büyük bir açlık ve şevkle saldırdım hayata. Yorulmak ve doymak bilmez bir yaşam sevincim vardı. Çalışmak kadar eğlenmek, gülmek kadar ağlamak da doğaldı, çoktu. Avcumun içinde kımıl kımıl bir heyecandı yaşamak. Son yudumuna kadar sömürdüm 30’lara kadar.

30’lar uyanışın, durulmadan tadını çıkarmanın, özümseyerek keşfetmenin, bulduğuna sonuna kadar sahip çıkmanın, gerçekten emek verilecek olanın hakkını vermenin zamanlarıydı. Sıkıntılar zamana yenilmeye mahkumdu ve en güzeli artık ben bunu biliyordum. Sevgiyle kucakladım gelen her vurgunu, sabırla yaşadım yaralarımı. Hayat da gördü, elime mutluluğun en şahanelerini verdi. Hâlâ yorgunluk bedenimi işgal ederken, zihnim durulmaya, berraklaşmaya ve ruhum huzura kendini bırakmaya başladı. Kendimle hesaplaşmalarım çiçek açmaya yüz tuttu. 

40’lar geldiğinde farkettim ki, 10’lardaki gibi hayal kurmaya devam ediyorum. Heyecanıma ve azmime bir de sabır eklenmiş üstelik. Yavaş yavaş olgunlaşan ama hâlâ dalında bir meyve kıvamında hayat. Belki çiçeklerim döküldü ama biliyorum ki yeniden çiçek açabilir bir dal. Suyum, güneşim, toprağım ve hevesim bol. Üstelik nasıl çiçek açıp, meyve vereceğimi de biliyorum artık. Deneyim diyor bazıları 😉

Ben yıllarımı çok sevdim. Önümde seveceğim ve coşkuyla kucaklayacağım nicelerini bekliyorum, günümün güzelliğine sarılıp. İyi ki doğmuşum 🎂🍷