Oturayım da yazayım. Evet biraz kendimi anlamak, daha derine bakabilmek ve her zamanki gibi analiz edebilmek için. Genelde olmaz ama kimbilir belki bu sefer sonunda bir yol haritası bile çıkar.
Haftasonu Bilgi Üniversite’sinde Levent Yarar’dan Kültürel Farkındalık dersi aldım. Çok faydalı bir gün oldu.
Benim bu günden çıkarımım şöyle:
İnsan içinde bulunduğu kültür ile çatışma halindeyse mutlu olamıyor. Çatışmayı çözmenin en etkin yolu, kültürü derinlemesine tanımak. Dijital evrimleşmenin kapsamı ve hızı gözönüne alındığında, dünyada o veya bu nedenle etkileşim halinde bulunduğumuz kültürler içinde aynısı geçerli.
Kültür, insanın kendisi ile ilgili. Dünyayı nasıl algıladığı ile. Ekonomiden fiziğe, tarihten coğrafyaya, geleneklerden eğitime ve genlere kadar herşey etkili kültürün oluşumunda. Bu kadar geniş çerçevesi olan bir şeyi kolayca çözümlemek imkansız. İçinde bulunduğumuz hızlı iletişim çağında bunu yapmak elzem öte yandan.
Bu noktada hem çocuk yetiştirmek, hem de kişisel farkındalığımın ve dahası iç huzurumun ve mutluluğumun selameti için bu konuyu daha derinlemesine çalışmam gerektiğine karar verdim. Kültürel gelişim şu anı etkilemese de, çocuklar üzerinden düşünüldüğünde birşeyleri değiştirme şansımız hala var gelecek anlamında.
Eğitim yöneticiliğe bağlı olarak verildiğinden, bir noktada çalışan ve şirket kültürlerine bağlandı doğal olarak. Bu aşamada öğrendiklerim aldığım diğer kişisel gelişim eğitimleri ile de birleşiyordu.
Kendimi yetersiz ve gereksiz hissettiğim bir iş ortamındayım. Görünen o ki bir süre daha buralardayım. Bu noktada yapabileceklerimi yeniden kurgulamam gerektiğini anladım günün sonunda. Şöyle ki; iç motivasyonu yüksek bir insandım. Benim için işin kalitesi yeterli motivasyon kaynağıydı. Bu noktada çalışmak zevkliydi. Ancak şu anki işyerimde motivasyon kaynağım dış odaklı oldu. Bunu gayet bilinçsizce yapmışım ki; kendimle de çatışmaya başladım. Kendim hakkımdaki duygularım da bu çatışmadan kaynaklanıyor sanıyorum.
Birinin iş vermesini beklemek veya işin içeriğinden ziyade, nasıl değerlendirileceğine odaklanmak beni huzursuz ediyor. Kesinlikle daha kolay, ama tatmin anlamında zorlayıcı ve huzursuz edici.
Bu yüzden çalışmaya karar verdim. Ne işe yarayacağından bağımsız raporlar hazırlamaya, eğitimler oluşturmaya, analizler yapmaya karar verdim. İşe yarar, yaramaz… Ama biliyorum ki sonunda ben daha huzurlu olacağım.
Evet geniş bir perspektifle aldığım kültürel farkındalık dersi bana kişisel gelişimle ilgili ayrı bir yol açtı.
Levent Yarar bu konuda oldukça deneyimli ve iyi bir yol gösterici. Fırsatını bulursanız kaçırm
Anne Gözüyle 